Jan Papejko – Autoportret

W samym sercu XIX-wiecznej Krakowskiej Akademii Sztuk Papieskich, Jan Papejko – malarz, historyk i wizjoner – spojrzał głęboko w lustro i postanowił uwiecznić na płótnie nie tylko siebie, ale też swą duchową głębię. Przez wiele dni i nocy pracował nad swym dziełem, gdy nagle zjawiła się tajemnicza postać w sutannie. Cicho pochyliła się nad jego ramieniem i rzekła: „Janek, a gdyby tak dodać trochę świętej aury?”.

I tak oto mistrz Matejko, pod wpływem tej boskiej inspiracji, w jednej chwili przemienił się w Papejkę. Na płótnie zajaśniało coś, co trudno opisać słowami – spojrzenie pełne papieskiej powagi. Autoportret, od tej pory znany jako „Jan Papejko – Autoportret”, stał się symbolem artystycznej transcendencji i natchnionej autoironii.

Plakat ten przenosi nas do alternatywnej wizji XIX-wiecznej Polski, gdzie powaga mistrzowskiej sztuki Matejki spotyka się z lekkością papieskiego humoru. Idealny dla tych, którzy wierzą, że nawet w najdostojniejszej twórczości może tlić się nuta absurdu i odrobina świętego żartu.